Wij waren thuis niet zo van die viseters. Een gebakken scharretje of kibbeling van de markt en af en toe tong of sliptong. De vis werd steevast geserveerd met sla en gekookte aardappels, alles op hetzelfde bord en – oh wat had ik daar een hekel aan – de vis werd koud, net als de aardappels en de sla werd lauw. Nee, dat heb ik van huis uit niet meegekregen.

Toch heb ik geen hekel aan vis, integendeel zelfs. Portugal is het walhalla voor de visliefhebber. Op de besneeuwde toonbank van de lokale vismarkt ligt een keur aan verse vis. Rode vis, zwarte vis, mooie exemplaren en ronduit lelijkerds staren je aan met hun glazige ogen. Op de bordjes staat de naam van de vis, maar dat helpt niet, ik weet nog steeds niet welke vis het is. Aangezien ik denk dat ik niet de enige ben, heb ik me maar eens op een vertaallijst gestort. Zesenveertig vissen bij naam en toenaam. Die met een kruisje achter hun naam leven in zoet water, de rest komt uit de zee.

Meer KOOPHULP zien? Klik op deze link voor een volledig overzicht.

Print dit recept