Nog een receptje uit de ‘oude doos’ van mijn vorige foodblog. Na veel pogingen was het mij eindelijk gelukt een goede ‘pastel de nata’ te maken. Niet dat het een drama was om de mislukte exemplaren uit te delen en op te eten, de smaak was meestal prima. Nee, het was de consistentie van de vulling of die van het krokante korstje die mijns inziens te wensen overliet. Ergens in 2010 heb ik dagelijks een stapeltje gebakjes gemaakt tot ik uiteindelijk, met een gelukzalige zucht, een ‘perfect’ gebakje kon presenteren.
Pastéis de nata, ook wel pastéis de Belém genoemd, zijn een specialiteit uit Lissabon. In elke reisgids wordt het vermeldt en elke rondleiding passeert het beroemde Antiga Confeitaria de Belém. Dit van oorsprong kleine banketbakkers winkeltje is uitgegroeid tot een bloeiende industrie van wel 3 of 4 aaneengesloten pandjes waar het wachten is op een tafeltje. Je kunt er koffie krijgen met uiteraard de beroemde pastéis. Overheerlijk werkelijk waar. Maar….het recept is geheim.
Overal in de stad, maar eigenlijk overal in het land, kun je min of meer geslaagde variaties kopen. Er is geen pasteleria te vinden die ze niet verkoopt. Ook recepten zijn er te kust en te keur, met of zonder extra roomboter, met of zonder bloem, met of zonder vanille. Ik heb mijn eigen variant, die ik hier zal neerzetten.
Ik maak gebruik van originele pastéis-bakjes, maar volgens mij kan het ook met een muffinbakblik.
Ingrediënten voor 8 gebakjes:
4 velletjes diepvries (roomboter) bladerdeeg
175 ml melk
20 gr bloem
80 gram suiker
80 ml water
1 zeste (dunne schil – zonder wit – van een citroen)
1 pijpje kaneel
5 cm vanillestokje (optioneel, niet origineel, maar C vindt het lekkerder)
3 eigelen (van kleine eitjes- of 2 van grote eieren)
Bereiding:
Laat het bladerdeeg ontdooien op de velletjes die ertussen zitten. Verwijder dan voorzichtig dat velletje en leg op een met bloem bestoven ondergrond. Leg ze alle vier op elkaar, maar bestrijk ze tussenin heel dun met wat water. Hierdoor worden ze krokanter. Strooi wat bloem bovenop en rol tot een tweemaal zo grote plak met de deegroller. Rol deze plak luchtig op en snijdt hem vervolgens in 8 gelijke plakjes.
Bevochtig de bakjes met water (gebruik geen boter, hierdoor wordt het bladerdeeg te vet en zal slecht garen. Door de roomboter in het deeg zullen de pasteis straks goed loslaten van de schone bakjes). Leg een rondje in elk bakje. Bevochtig je duimen met water en druk het deeg in de bakjes. Zorg ervoor dat de bodem dun blijft; wrijf het meeste deeg naar de bovenkant. Zet de bakjes op een bakplaat waarover je eventueel, tegen het lekken en inbranden, en velletje aluminiumfolie hebt gelegd.
Giet een beetje melk bij de bloem en roer dit tot een glad papje. Doe de rest van de melk in een pannetje met de zeste, het kaneelstokje en eventueel de vanille. Breng dit aan de kook. Voeg nu het bloempapje toe en roer dit stevig met de garde tot een glad mengsel.
In een andere pan voeg je water en suiker samen. Roer goed zodat alle suiker oplost en breng aan de kook. Wanneer het kookt draai het vuur laag en laat 2 minuten doorkoken.
Voeg nu beetje bij beetje de suikerstoop bij het bloem/melkpapje. Blijf goed roeren om zoveel mogelijk klontjes er al uit te krijgen. Giet dit mengsel nu door een zeef in een schone kom. Schaap eventueel de merg uit de vanille en voeg ook dit toe aan het gladde mengsel. Blijf roeren tot het mengsel zeer lauw, bijna koud is. Voeg nu de 3 eigelen toe en roer het flink door.
Vul elk bakje met de vulling tot ongeveer een kwart tot een halve centimeter onder de rand. Plaats tamelijk onderin een voorverwarmde oven van 250 gr C (heteluchtoven 220 gr C) gedurende 17 minuten. De vulling zal bol en rond komen te staan als een souflé maar die zakt later weer in, en zo hoort het ook.
Bestrooi met poedersuiker en kaneel en serveer met een kopje lekkere koffie. Bom apetite.
[…] Ribbens van K van Koken heeft ook een mooi recept voor pastéis de nata. Neem sowieso maar eens een kijkje op deze website van Liz, die aan de Zilverkust woont, en […]